G’spian muast as,
diaf drin,
ned owei a kas,
mid am sinn.
So das worm wiad,
in da brust,
d’ganslhaud g’spiat,
volla leidnschoft, und lust.
Waun de erstn trenzn,
daun host as richtig gmocht,
schnoiz drüba über’d grenzn,
ehrlich gwoant, ehrlich glocht.
So a lässigs gfüh,
a moment zum merkn,
nix in dia is mehr stü,
volla energie, volla stärkn.
g’spian, des duat guad,
weis oafoch echt is,
lochn mocht uns muad,
a schene soch, des is gwiss.
Tungstenturtle Poetry